Finisterre, Ria de Muros & Ria de Beetsterzwaag

Op zaterdag 13 augustus vertrekken we 's morgens uit A Coruna om weer een stukje westelijker uit te komen, hopelijk Camarinas. Alain vertrekt een uurtje eerder dan wij, wij worstelen nog met de laatste wasjes waarbij de machine niet gedaan heeft wat 'ie moest doen en dus vertrekken we met de was op een waslijn door de boot geknutseld.

Wasdag

Het eerste stukje zeilen gaat mooi, al  is het wat heiig en waait het weinig. We motorzeilen, met Alain voor ons in zicht. Na zo'n twee uur varen vermindert het zicht ineens tot zo'n 150 meter. Dat is wel heel weinig. We zetten de radar aan en communiceren met Alain over ons wederzijdse interpretatie van het radar- en weerbeeld. Dit is vermoeiend varen, we besluiten dan ook ter hoogte van de Ria de Laxe e Corme om daar te gaan ankeren en morgen beter weer af te wachten. Alain vaart door richting Camarinas. De plotter geeft een secure digitale weergave van de onzichtbare werkelijkheid om ons heen. En hoe dichter bij Corme we komen, hoe beter het zicht. Er liggen meer schepen voor anker, we vinden een mooi plekje bij het strand.

Grutte Grize in het grote grijze bij Corme

Het dorpje is heerlijk rustig, we vinden een supermarkt, drinken wat op het terras want in Corme schijnt gewoon de zon. We herinneren ons dat we inderdaad wel gelezen hadden over hardnekkige zeemist langs deze kust. We slapen rustig achter ons anker en hebben de wekker om 6.30 gezet om de volgende morgen vroeg verder te kunnen varen. Om 6:30 zijn we allebei even flink in de war. Het is buiten pikdonker en voorzover we het dorp kunnen zien, nemen we nergens een teken van leven waar. De radartjes beginnen te draaien: hebben we ons dan toch vergist in de tijdzone? Of is er een zonsverduistering die we over het hoofd gezien hebben? Robert checkt via de SSBradio nog even de wereldtijd. Nog onzeker over of het nog licht gaat worden beginnen we rustig aan de voorbereidingen om ankerop te gaan. En zowaar, rond 7:00 lijkt het een vleugje lichter te worden. We besluiten dat onze verwarring te verklaren is door het tempo waarin we de mijlen zuidelijker gevaren zijn van de Scillies naar de Spaanse Rias en het vele uitslapen de dagen daarna. Het wordt snel lichter en we varen met rustig zeilweer de Ria uit en koersen weer west. De wind komt recht van achteren en we varen 'm dood met onze bootsnelheid, wat resulteert in een schijnbare windstilte. Ach, we wilden graag met rustig weer om Finisterre heen dus we motoren met zo'n vijf knopen de mijltjes weg. Al snel zitten we weer in de dikke mist en gaan we over op varen op radarbeeld, plotter en actieve uitkijk voor vissersboeitjes die soms vlak voor de boot liggen en waarvan we de lijn niet in onze schroef willen krijgen. Zo ronden we kaap Finisterre op zo'n 200 meter, wat een magnifiek uitzicht zou moeten zijn ware het niet dat we 100-150 meter kunnen kijken.

Kaap Finis-where ?

Begin van de avond laten we ons anker vallen in Ria de Muros, voor het dorpje Muros. Een rustig ankerplekje. We gaan met de bijboot naar de kant, er blijkt een soort dorpsfeest aan de gang te zijn in dit deels nog middeleeuwse kustplaatsje.

Muros

We pikken een wifi op,  de kinderen spelen even in de speeltuin en 's avonds verdiepen we ons in de mogelijkheid om een paar dagen naar Nederland te gaan om ons nieuwe neefje Redmer te bezoeken. We dubben tussen autohuur (betaalbaarder, tijdrovender en vermoeiender) en vliegen vanaf Santiago (duurder, sneller). 's Ochtends hakken we de knoop door en bestellen de vliegtickets. Gelukkig vliegt Vueling op dinsdagen en zaterdagen rechtstreeks naar Schiphol en vv. Dat is dus dinsdag de 16e heen en zaterdag de 20e terug. We hebben er allemaal ontzettend veel zin in. De kinderen hebben bovendien nog nooit gevlogen dus verheugen zich ook daar op.
De rest van de maandag vullen we met een wandeling door de middeleeuwse straatjes van Muros en 's middags liggen we op het strand en in de avond eten we bij de lokale pizzeria.

De mist probeert Muros te veroveren

Bijna net zo lekker als Oost Achterom Hindeloopen

 's Avonds pakken we onze spullen heel efficient in, morgen reizen we met z'n 5-en met 1 handbagagekoffer en 1 rugzak.
Dinsdag staan we om 7:00 bij de bushalte in Muros en de bus zet ons om 9:00 aan de rand van het stadscentrum van Santiago de Compostela af.

We zoeken uit hoe en hoe laat we richting vliegveld kunnen en lopen daarna richting het oude stadscentrum met z'n vele kerken en prachtige kathedraal. We zien vanzelfspekend veel pelgrims in de stad, in moderne hikers-uitrusting. Ongeveer 1 op de 3 winkels hier is een souvenirwinkel, 1 op de 10 gebouwen een religieus centrum en op elke hoek van de straat zie je wel een non of pastoor lopen. We bezoeken natuurlijk de grote kathedraal waar het er opvallend commercieel aan toe gaat: kaarsjes branden kan niet meer, dit is vervangen door een groot aantal led-kaarsjes waarvan er 1 aanfloept als je 20 cent in de machine gegooid hebt. Ties maakt de mooie opmerking dat daar vast een sensor is en vraagt zich af hoe vaak je met een papiertje heen-en-weer door de gleuf moet gaan om het hele bord kaarsjes aan te krijgen. We lopen snel door ;-)

Biechten in alle talen

Jacobsschelpoorbellen

Binnen zijn naast een enorm pracht&praalaltaar voor de heilige Jacobus (die daar recht onder begraven ligt volgens de verhalen) een stuk of 20 biechthokjes met ieder een eigen priester. Bij de een kun je volgens het aanplakbilject biechten in het Gaelic en Iers, bij de ander in het Engels en Spaans, weer een ander Duits en Pools, etcetera etcetera. Op verschillende plaatsen in de kathedraal wordt dagelijks een mis gehouden in verschillende wereldtalen. Op het moment dat wij er zijn vindt er eentje plaats in het Pools, het zit er behoorlijk vol. We besluiten om in de rij te gaan staan om door het altaar te kunnen lopen waar je het beeld van St. Jacobus kunt omhelzen en onderlangs langs de tombe kunt lopen. De rij is lang en staat tot het eind van het plein buiten maar later op de dag zien we dat die nog eens 3x zo lang is geworden. Een associatie met de Efteling ontstaat gauw. We kopen natuurlijk souvenirs, prachtige zilveren oorbelletjes in de vorm van een St. Jacobsschelp voor de meiden, een beeldje van St. Jacobus voor Ties en nog wat moois en betekenisvols voor vrienden en familie.

Met de bus zijn we mooi op tijd op het vliegveld en na een rustig vluchtje met mooi uitzicht over Biskaje, Frankrijk, Belgie en Nederland vliegen we heit&mem op Schiphol in de armen. Het is een rare gewaarworden: al die mijlen die we in 2 maanden zuidwestelijk gevaren hebben, vliegen we in 2 uur en een kwartier terug.

Beer vliegt ook voor het eerst

In 2 auto's rijden we richting Friesland, we eten gezellig (het is tenslotte Ties' 10de verjaardag vandaag!!!) met z'n allen onderweg wat. En dan staan we ineens 's avonds laat voor de deur van het huis van vrienden in ons eigen dorp. We mogen een paar dagen in hun huis logeren, zelf zijn ze met vakantie. De bedden zijn al opgemaakt en ze hebben zelfs boodschappen voor ons gedaan!!!! We voelen ons gezegend met hun zorg.

Ties met Redmer

Wat een mooie jongen !

De dagen Beetsterzwaag en familiebezoek zijn een groot warm bad: op woensdag bewonderen we neefje Redmer uitgebreid en doen wat boodschappen in Leeuwarden (nu we er toch zijn....). We eten bij heit&mem en Ietje, Johan en Redmer eten mee. Op donderdag spelen de kinderen met hun vriendjes en vriendinnetjes: als vanouds stappen ze op de fiets (oke, niet hun eigen) en doen een rondje dorp langs verschillende adressen. Overal zijn ze van harte welkom en ook wij kletsen gezellig her en der bij. Donderdagmiddag doen we wat watersportboodschappen in Sneek, waar we heel verrassend de zeilschool Krekt Sailing treffen. We praten kort bij met Reinder. Daarna barbecueen we bij Hessel (broer van Anneke) en Sabine en hun dochters. Het samenzijn voelt heel vertrouwd en goed, fijn om zoveel tijd met goede vrienden door te kunnen brengen nu we in Nederland zijn!!!

Even op bezoek bij Ome Reinder

BBQ bij de Steegstra's in Sneek, dat gaan we missen

De nichtjes

 
Amarins kreeg de uitnodiging om op vrijdag een dag met haar vriendinnetje Renee naar Terschelling te gaan, dus die is de hele vrijdag de hort op. Daar bezoeken ze ook nog vriendin Isa die daar op vakantie is. Roosmarijn, vriendin van Meike, komt een dagje over van Schiermonnikoog naar haar eigen huis, waar wij logeren. De meiden trekken de hele dag leuk met elkaar op. We gaan met z'n allen naar Auke en Froukje en koken 's middags lekker voor Sieger, Melle, Roos en ons 4-en (Amarins is nog op Terschelling). Na het eten vertrekt Roos met haar broertje en vader naar Schiermonnikoog, het afscheid is natuurlijk niet leuk. Een kwartiertje later gaat de deurbel: twee vriendinnetjes van Meike hadden gehoord dat ze hier was en er wordt heel gezellig bijgekletst. 's Avonds laat rolt een zeer blij en moe Amarinsje door de voordeur, regelrecht naar haar bed

Roos en Meike

Bij Froukje op de trampo

Amarins met vriendinnetjes op TS

BFF's

Ties piraat & friends

Handig, Beppe als fotograaf

Zaterdagmorgen nog een keer op bezoek bij Redmer, waar mem mooie foto's maakt van alle kleinkinderen. We nemen afscheid van de familie en zijn daarna nog een paar uurtjes in Beetsterzwaag. We gaan naar Rogier en Isa, waar Judith en Benthe ook met Meike komen spelen.

Judith, Isa en Meike

Ties is bij Siebren die vandaag z'n verjaardag viert en Amarins speelt met Femke. We ruimen ons logeeradres op, worden nog met een bezoek van "juf" Anna verrast en draaien om 14:00 de deur op slot. We hebben het ontzettend fijn gehad deze dagen en beseffen ons hierdoor sterk dat we volgend jaar bij terugkomst met liefde de draad van ons oude dagelijks leven in Beetsterzwaag weer oppakken!!

In de rij voor de Lorentzsluis

We rijden naar Schiphol en komen onderweg toevallig op twee plekken Auke en Froukje nog tegen.... zo kan er nog even met Amarins geknuffeld worden, die hebben ze vrijdag niet gezien.
Op Schiphol treffen we mem, die met de trein gekomen is zodat zij de auto mee terug kan nemen naar Friesland. We krijgen op de valreep nog de foto's die ze 's ochtends gemaakt heeft van de kleinkinderen, knuffelen nog een laatste keer en vertrekken dan richting vliegtuig. Om 22:15 staan we weer op Spaanse bodem. Onduidelijkheid over de huurauto zorgt even voor schrik maar uiteindelijk is alles duidelijk en rijden we naar Muros. We rollen om half twee moe en tevreden in ons bed..............................................