Beating upwind

Donderdagmorgen gaat de wekker om 07.00 uur. Het waait nog behoorlijk door en ook nogal tegen. De MetOffice komt met een verwachting WZW 6, occasionally 7. Het weatherwindow waarop we naar Wight hadden willen gaan lijkt er niet te zijn. Robert helpt een solozeilende engelsman met afvaren: hij neemt deel aan de Round the Island race op zaterdag rond Wight en moet dus wel onderweg. Terug naar bed dan maar. Om kwart over acht lijkt het toch een stuk rustiger, de MetOffice heeft een bijgewerkte verwachtiging: ZW 5-6 en tijdelijk 4. het window is er dus toch. Nu niet gaan betekent minstens tot zondag in Brighton verwaaid liggen. Huiken eraf, zeilen aanslaan en gaan !

Het vlot goed tot aan Selsey Bill, maar het ronden van de Bill en de laatste 15 mijl naar Wight kosten nog even wat moeite. De windverwachting is ook weer ZW7 dus we zijn blij als er we zijn voor het echt gaat blazen. Het is even doorbijten maar zometeen zijn we op Wight en hier is met elke windrichting wel een mooi stukje te varen en een rustige haven te vinden. Dan zijn we gelukkig even klaar met naar de wind toe vechten.

We komen rond half tij in Bembridge aan en maken eerst vast aan de passantensteiger om op iets meer water te wachten om daarna te beachen (droogvallen op het strand) bij de zeilclub.  Dat is heerlijk rustig en ook goed voor de boordkas want aan de steiger liggen kost 40 pond per nacht en op het strand 10. Welkom aan de Engelse zuidkust en lang leve de Ovni met zijn ophaalbaar zwaard en roer. Inmiddels is de wind ook weer stevig aangehaald: Robert vaart de boot het strand op en Anneke loopt het anker uit tot aan de vloedlijn: we liggen als een huis, en dat mag ook wel want het blijft de komende dagen straf doorwaaien.

Aan de overkant hoog en droog onder een oppertje

Het tij staat zo dat we het grootste deel van de nacht droog liggen. Heerlijk slapen dus ondanks de wind die door het want giert.Op vrijdagmorgen lopen we naar Bembridge voor brood en kopen een 24-uurs buskaart voor geheel Wight. We laten ons rijden naar Ryde, Newport, Cowes en terug via de andere kant van het eiland. In Cowes verzamelt de vloot zich voor de Round the Island race van morgen: 1500 jachten doen er aan mee. Toevallig treffen we in Cowes ook nog onze buurman uit Brighton: die heeft het dus ook op tijd gehaald.

Wight is prachtig: de wegen zijn omzoomd door heggen en bomen, de dorpjes zijn prachtig rustiek en de kleuren van de lucht, het water en de begroeing zijn betoverend.

Op zaterdagmorgen nemen we de bus naar Sandown om van daar naar Culver point te lopen: een super uitzichtspunt om de Round the Island race te bekijken. Het waait wederom in de 7 dus de boten hebben een stevige tocht te gaan. De wandeling naar Culver point is prachtig langs de kliffen van Wight en de race beneden op het water niet minder: we zien een aantal broaches (uit het roer lopen, vaak onder Spinnaker), twee ontmastingen en een boel jachten met kleinere problemen: de zee bij Catharines point is ruw en de wind is hard en dat eist zijn tol.

We nemen het Coastal Path terug naar Bembridge: een schitterende wandeling langs kliffen, stranden en weiden en komen rond 5 uur terug in Bembridge. Het is zaterdag, dus we halen Fish & Chips en eten dit op in het parkje bij de kerk.

De volgende morgen graaft Robert het anker uit als de boot nog droog ligt zodat we meteen met voldoende water kunnen vertrekken.  3 dagen voor anker in windkracht  6 tot 7 laat het anker goed in de grond verdwijnen dus er is wat handwerk nodig om het uit los te krijgen. Om 9 uur drijven we en volgen we het smalle geultje naar dieper water. We zeilen in twee uurtjes naar Portsmouth. Vanuit hier gaan we proberen op de eerste mogelijkheid via de Needles de Solent te verlaten, op naar nieuwe bestemmingen.