Het gofio incident

Op woensdag hebben we een van alles en nog wat dagje: nichtje Isa had op de Grutte Grize gelogeerd en kon meteen aanschuiven bij de rekenles van Ties: zij zitten allebei in groep 7 tenslotte. In de loop van de ochtend is er app-contact met het hotel aan de andere kant van Las Galletas: de familie gaat vandaag naar Las Americanos, lekker naar het strand.

Robert living the dream 'a beer in every picture'

Wij schuiven later aan als we de auto hebben opgehaald. De auto hebben we deze keer van Interrent, de enige club die nog betaalbare huurautos over had deze dagen. De recensies zijn af en toe niet best: vooral het brandstofbeleid is berucht. Je neemt de auto al dan niet vol mee, brengt 'm al dan niet vol terug en toch rekenen ze dan voor het aftanken nog 39 euro service kosten. Overigens zijn er meer verhuurders die dit zo doen. Gelukkig kun je deze onzin gewoon 'afkopen' via de boekingssite maar dat moet je dus niet vergeten, anders wordt het toch nog een dure auto. De auto is prima en het afhalen gaat vlot dus wat ons betreft is Interrent een prima club.

Redmer heeft voorlopig all-inclusive bij Ietje

 De donderdag en vrijdag staan in het teken van een mix van gezellig met de familie zijn maar ook voorbereiden op het aanstaande vertrek naar Kaap Verden en beyond. In principe moeten alle spullen op de Canaries al aan boord zijn zodat je op de Kaap Verden alleen nog maar vers spul en water hoeft aan te vullen. Robert gaat er op uit om de lege gasfles te laten vullen: hiervoor moet je naar de gasfabriek van Disa op een industrieterrein bij het vliegveld. Je mag er absoluut niet zomaar naar binnen maar als je aan de poort aanbelt komt er een medewerker met heftruck je fles ophalen en na 5 minuten heb je 'm vol weer terug. 7 euro voor een volle fles: geen geld.

Anneke en Sabine aan de borrel bij Pantalan

 Vervolgens rijdt Robert naar Los Cristianos om in de watersportwinkel aldaar een SART (een rescue transponder) en wat andere zaken te halen maar van ons lijstje is alleen de vloeibare pakking en lierenvet op voorraad. Wel vinden we een Nederlandse snackbar/supermarkt: yeuh, die gaan we later deze week nog met een bezoekje verblijden.

Bij El Medano

Anneke is in de tussentijd met de kinderen naar het hotel gegaan waar de kinderen heerlijk gaan zwemmen. Helaas is de familie er niet: een misverstandje met afspreken: zij zijn shoppen. We maken van de gelegenheid gebruik om naar El Medano te rijden: een bekende surfspot waar als het goed is een surfschool zit die tweedehands materiaal verkoopt. We willen, als we een mooi setje kunnen vinden. materiaal aanschaffen zodat de kinderen kunnen surfen wanneer daar gelegenheid voor is. De Duitse eigenaresse is zeer vriendelijk en hoewel ze eigenlijik geen materiaal voor kinderen over hebben weet ze toch het een en ander bij elkaar te zoeken: een 106 liter Naish bord, koolstof mast, en 3.0 Gaastra zeil en alle andere toebehoren zoals mastvoet, giek, voetbanden etcetera. We mogen de hele set voor 250 euro over nemen en de kinderen springen een gat in de lucht (en wij ook een beetje, lang niet gedaan, surfen). We spreken af de spullen zaterdag af te halen, het past niet in de auto met ons erbij. Terug in Las Galletas is de familie ook weer terug en hebben we weer mooi tijd met elkaar.

Meike verstopt haar alcoholvrij cocktail vakkundig achter de lege colafles

  's Avonds gaan we met Heit en Mem naar restaurant Pantalan: hier zingt Loren Solo uit repetoire wat Heit ook goed kan waarderen. In de haven loopt inmiddels aardig wat swell binnen, er zit ander weer aan te komen, en we leggen een lange lijn met een putsje eraan om het 'snokken' te voorkomen.

Dan breekt de grote boodschappen-dag aan. We brengen de kinderen naar Aqualand, een groot waterpretpark met enorme glij (of meer 'val-')banen. Amarins zegt 's ochtends zeker 10 keer 'ik kan niet geloven dat we hier echt heen gaan'. Wel dus. Sabine, Isa, Marin, Ietje, Johan en Redmer zijn daar ook dus Papa en Mama hebben de handen vrij om helemaal 'medieval' op de boodschappen te gaan.

Lidl ronde 1

We moeten twee keer rijden: eerst halen we twee boodschappenkarren vol en brengen dit naar de boot en daarna gaan we nog een keer voor twee karren met flessen water en houdbare melk. De firma LIDL zet die dag 340 euro om aan de Familie Hol, een nieuw record voor ons. Eerder die week hadden we al eens voor 140 euro boodschappen gedaan maar nu hebben we ook genoeg eten en drinken voor 60 dagen aan boord.

Lidl ronde 2

Wel is het nog zaak een broodbakmachine te vinden aangezien we het meel ervoor al gekocht hebben. Onze omvormer kan zo'n apparaat prima aan en vers brood zonder al te veel handwerk en gasverbruik is toch wel fijn. Gelukkig blinkt de Ovni uit in bergruimte en kunnen we alles nog prima wegstouwen. Er ligt nog steeds niets onder de bedden achterin, dus nog ruimte genoeg over.

Isa en Ties in Aqualand

Bij terugkomst in de haven ontmoeten we voor het eerste onze Duitse buurvrouw: ze was terug naar huis om wat logistiek rond een sterfgeval te regelen. Onze Duitse buurman was de hele donderdag al aan het poetsen en wassen geweest: hij heeft een paar weken een vrijgezellen leven geleidt en moest even aan de bak. Nu zijn ze weer herenigd. Wel opvallend is dat ze nu beiden regelmatig bij de achterbuurman zitten te pimpelen (de achterbuurman die Robert uit het water viste) terwijl we hadden verwacht dat de buurman hiermee zou stoppen als zijn vrouw weer terug was.

Ties oefent 'planking; ?

Er klinken weer heerlijke schlagers door de haven, jachtetiquette was nog niet afgevinkt op de leskaart van de achterbuum, en ach zo vervelend is het ook weer niet en het is en aardige kerel.

Beneden

Bij de uitgang van Aqualand vinden we drie moeie kindertjes. Sabine komt nog even op de boot langs met Marin en Isa: Marin zou nu blijven logeren maar Isa ziet ook haar kans schoon en kruipt bij Meike in de kooi er bij. Ach, het is vakantie.

Dikke lol

De volgende dag gaat er geshopt worden, althans door iedereen behalve Robert, Ties en Heit die naar El Medano gaan om de surfspullen op te halen. Het is nog even aardig passen en meten om het spul in de huurcorsa te krijgen. Robert wordt herinnerd aan de verhalen van oud-collega Eddie die elk jaar naar de Canaries gaat om te surfen: een van de uitdagingen was om een huurauto te vinden waar de achterbank uit kon en mocht om de hele verzameling boards, masten en zeilen te kunnen vervoeren. Dat had nu ook best handig geweest maar uiteindelijk past het.

Hoe hard moet je ze slaan dat ze zo hoog springen? De kinderen vinden het wat zielig.

Met de kinderen rijden we nog even naar Los Cristianos om een 'vette bek' te halen. Hier kan het nog een keer tenslotte. We doen ons te goed aan patat met frikandel en kroket, heerlijk ! In de bijbehorende supermarkt vinden we nog pindakaas, hagelslag, pindasaus, carvan-cevitam en nasimix.

Marin en Amarins, partners in crime

Van de eigenaren krijgen we er nog bastognekoeken en borrelnootjes bij: het hollandse feestje is compleet. We eten eigenlijk alleen maar lokaal maar dit is toch wel weer even fijn om te hebben, al is het zo weer op natuurlijk. Bij de Worten kopen we een broodbakmachine en terug op de boot gaan we er meteen mee aan de slag: zowaar is het eerste brood al zodanig geslaagd dat het smakelijk en voedzaam is.

Nog even bij elkaar logeren

Helaas vliegt anderhalve week zomaar om. Moesten we eerder al weer afscheid nemen van Roos en Jannine, vandaag gaat de familie weer terug naar Nederland. We gaan 's ochtends nog heerlijk naar het zwembad en lunchen met elkaar bij de pizzeria aan de boulevard. 13 man pizza en pasta, vlot uitgeserveerd en ook nog hardstikke lekker: dat doen ze best goed. Na de lunch gaan we terug naar het hotel en brengen de laatste uren met elkaar door.

En voorin een identiek tafereel, nu kan het nog.

 Om zeven uur komt de bus die de hele club naar het vliegveld brengt en het afscheid is best raar. De volgende keer dat we Redmer zien loopt ie waarschijnlijk rondjes om de tafel. Gelukkig is er chat, app, skype en facetime. Terug op de boot wijden we ons aan brood bakken ronde 2: het resultaat is (zoals gehoopt) beter dan het eerste, we zijn op de goede weg. 's avonds om 22.20 appt Robert dat hij het vliegtuig van de familie over zag komen (want de eerste na 22.00 uur) maar Mem reageert een minuut later vanaf het vliegveld dat dit toch niet zo was: er is wat vertraging helaas.

Afscheid

Toch is iedereen maandagmorgen op schema weer op Schiphol en daarna vlot thuis. Redmer heeft de hele reis geslapen: heerlijk. Wij hebben weer een 'normale' schooldag en beginnen met een skypesessie met de school in Beetsterzwaag. We skypen met groep 7 van Ties, waarna de groep 8 in de klas wordt gehaald om met Meike te skypen. Hierna halen ze groep 6 erbij om met Amarins te kletsen. Wat is juf Anita toch een schat dat ze dit zo organiseert. Het is voor de kinderen erg leuk en waardevol om regelmatig met de klas contact te kunnen hebben.

Nog even knuffelen met Redmer

Het weer is duidelijk even wat minder. Er lig een enorm lagedrukgebied ten Noordwesten van de eilanden wat een enorme swell brengt (tot wel 6 meter op de kust en nog meer verder buitengaats) en onstabiel buiig weer. Stranden, boulevards en wegen aan de noordzijde van de eilanden zijn afgesloten en er is een code oranje uit voor swell en overvloedige neerslag. Stay put dus.

Skypen met de klas

Robert gaat in de supermarkt op zoek naar volkoren meel maar dit is nergens te vinden. Wel ligt er iets wat 'Gofio' heet en wat volgens de verpakking deels maismeel en deels volkorenmeel is, hoewel er verder niet op staat wat je er mee moet. Hij koopt (gelukkig!) 1 zakje om te zien wat het is. Op de boot leert internet ons dat het opgelost in melk wordt gedronken of als een koude pasta wordt gegeten. Het schijnt een oud Canarisch gerecht te zijn uit de tijd dat brood bakken nog niet beheerst danwel gedaan werd. Het heet ook wel 'peasant food'. Vol goede moed proberen we er toch iets van te bakken (het is tenslotte een soort meel) maar het resultaat kun je beter als stopverf gebruiken dan opeten. Het gaat te boek als het 'Gofio Incident'.

Juist ja, toen we nog hoopvol waren gestemd

In de tussentijd scoren Ties en Amarins een 10 en 9,5 op hun rekentoetsen, iets wat nog niet eerder is vertoond. Het helpt Ties niet om 's avonds het Monopoly ter winnen. Als er een prijs zou zijn voor theatraal verliezen had hij die zeker wel gewonnen !

Op dinsdag gaan we ons verder voorbereiden op het vertrek naar La Gomera. Vanaf woensdag is de grote swell weg maar er zit de komende week nog geen stabiele noordcirculatie in de weermodellen dus we schuiven een eilandje op. We doen wat klusjes en checks aan de boot en halen nog wat spulletjes bij de ferreteria en het action-equivalent. Ook doen we ronde 3 broodbakken: een witbrood van tarwemeel, gist en water en het resultaat is wederom goed. Straks komen we nog met een giga stapel toast, crackers, roggebrood, tortillas en cornflakes aan de overkant omdat we alleen maar vers brood eten onderweg. Allemaal houdbaar voorjaar 2017, zou dat dan toch nog krap worden (de goede kant op dan).

Victory !

Tot onze stomme verbazing kunnen we nergens Imray kaart C100 (de overzeiler van de Atlantic) vinden. We hebben 'm wel (ergens) maar joost mag weten waar (misschien nog wel in Beetsterzwaag?). Zonder kunnen we niet (althans dat vinden wij) dus we moeten deze zien te bestellen met levering op de Kaap Verden. Kai Brossman van de BoatCV op Mindelo wil 'm wel voor ons ontvangen en Dekker Watersport gaat na of en hoe ze kunnen verzenden naar Mindelo. Als we nu bestellen moet ie wel op tijd daar zijn. 's Avonds gaan we nog even naar Pantalan waar Michel en Marije van de Tsuru ook nog aanschuiven, gezellig !

Op woensdag 26 oktober is het weer nog steeds niet heel best: de ene dikke bui na de andere trekt voorbij maar als het goed is in ieder geval de enorme noordelijke swell weg. Een buitje is niet erg maar 4 tot 5 meter hoge golven tussen Tenerife en La Gomera hebben we geen zin in, vandaar dat we ook vandaag pas verder willen. We wachten tot er een hele dikke bui voorbij is om rond 11.00 uur los te gooien. Onder de kust is de wind nog West (tegen dus voor La Gomera) maar zoals verwacht draait de wind een paar mijl uit de kust naar Zuid en kunnen we met een knik in de schoot naar La Gomera. Er staat wel nog aardig wat zee dus we laten de motor bij staan om genoeg voortgang te houden. We pakken een paar buien mee waar gelukkig alleen maar veel regen in zit en niet bijzonder veel wind en zo komen we rond vijf uur aan bij La Gomera. In een bui achter ons zien we nog een mooie waterhoos ontstaan, maar die houden we liever en gelukkig op afstand.

Dikke buien met mooie optics onderweg naar La Gomera

De havenmeester op La Gomera probeert onze 4.22 breedte naast een boot te proppen waar ongeveer 4 meter ruimte is. Volgens hem moet het passen dus we doen lekker Spaans mee. Als we echt klem zitten op onze stootwillen  maar nog niet met het breedste deel in de box zijn gebaart hij door te varen :) Robert geeft aan dat we nu al klem zitten en spoedig krijgen we een bredere plek aangewezen. Inklaren gaat snel en vriendelijk. Ties is mee en mag 's ochtends om 08.00 op kantoor beginnen als hij dat wil. Goed voor de boordkas maar uiteindelijk kiest hij toch om op school te blijven voorlopig.

De haven, het stadje en het eiland is totaal verschillend van Tenerife en het voelt heerlijk 'normaal' aan. We zullen het de komende dagen allemaal wat gaan ontdekken terwijl we met een schuin oog de weerberichten in de gaten houden: als er zich een stabiele Noord ontwikkelt gaan we naar de Kaap Verden. De modellen laten het tot en met zaterdag dwarrelen qua richting en sterkte dus afwachten maar.

Hier nog maar even niet snorkelen, misschien morgen

Naast de haven zit een waanzinnig goede snorkelplek tussen de rotsen (zegt men) maar deze is nog dicht vanwege de hoge golven. Als alternatief gaan we op donderdag na school met surflplank naar het strand: de kinderen gaan oefenen in het staan op de plank en Ties maak er al gauw een lesje golfsurven van.

Jeah !!

Ze krijgen er geen genoeg van en de in Engeland aangeschafte wetsuits komen weer goed van pas. Ook doen we ronde 4 broodbakken: we proberen of de machine ook goed werkt op de omvormer (dus als we geen walstroom hebben), hoeveel stroom er dan wordt verbruikt uit de accus en of de panelen en windmolen dat kunnen aanvullen of dat de motor dan een uurtje bij moet. Het lijkt goed te gaan.

Nu mag ik, nu mag ik !

Ongemerkt zijn we volop bezig met de overgang van havens en all-inclusive resorts naar groot water en self-supporting zijn.