Út en thús

Om kwart voor vijf gaat de wekker. Gelukkig zijn de dagen lang dus is het al licht. En het doel is het vroeg opstaan waard: om half zeven gaat onze trein naar Parijs, het laatste 'schoolreisje' voorlopig. We lopen naar het treinstation van Boulogne en na even wachten kunnen we instappen.

In de Parijse metro

De trein stopt in een paar plaatsjes die wel wel kennen van het varen waaronder Etaples en het landschap is typisch Noord Frans: gele korenvelden en af en toe een stadje of dorpje. Na een uur of wat wordt het landschap steeds stadser. We zijn de voorsteden van Parijs ingereden en niet veel later stoppen we op station Gare du Nord.

De Notre Dame vanaf de Quartier Latin

We kopen snel metrokaartjes en springen op de lijn richting Ile de Cite, het oorspronkelijke centrum van Parijs. Bij de uitgang van station Cité maken we meteen kennis met een oplichterstruc waarvoor op de diverse sites over Parijs al werd gewaarschuwd. Vrouwen vragen je handtekening onder een petitie om iets voor doof-stomme mensen te organiseren en als je je krabbel zet gaan ze ineens om geld vragen omdat je voor iets van een donatie zou hebben getekend.

Een van de oude huizen in de Quartier Latin

Toeristen hebben geen zin in ruzie op straat en betalen dan maar wat. Een grote scam en hoewel wij sowieso geen krabbel zetten onder vage petities voor joost-mag-weten-wat is het toch fijn als je vooraf gewaarschuwd bent. We komen dit soort groepjes op wel drie plekken in de stad tegen.

Het oudste uurwerk van Parijs in de Conciergerie

Vlakbij Cite is de Notre Dame, de eerste must-see voor een eerste keer (voor de kinderen dan) Parijs en ze kijken hun ogen uit naar alle pracht en praal maar ook naar de drukte aan verkeer, toeristen, en alle overweldigend grote en mooi gebouwen.

Mieuw!

Na de Notre Dame lopen we naar de Quartier Latin, en komen in het echte oude Parijs: middeleeuwse kerkjes en een prachtig eeuwenoud houten woonhuis weggestopt tussen alle 'nieuwbouw'.

De Arc de Triomph

De reis vervolgt richting La Conciergerie waar we toevallig een dierewinkel tegenkomen. Er zitten raskatjes en -hondjes in de vitrines en onder de 1000 euro slaag je niet voor een kitten of pup. Schattig om te zien, en aangezien de kinderen hun periodieke portie poesiefroes niet kunnen missen een leuke tussenstop.

Op de Place Charles de Gaulle

Verder gaan we weer, nu naar Louvre, Place de la Concorde en rechtsaf naar de Rue Fabourg. Dit is de meeste chique winkelstraat van Parijs. Alle dure merken hebben hier hun winkels en er flaneren mensen over de stoepen die zo de Vogue in kunnen (als in lang, dun en uitermate goed verzorgd en dus waarschijnlijk model of mannequin). De kinderen kijken hun ogen uit in de etalages. Zelfs in de Salé (uitverkoop) doet een paar schoenen nog 1499 euro en een bijpassend jasje het dubbele.

Commentaar overbodig

Via de Champs Elyssees komen we bij de Arc de Triomph waarna we via de Avenue Kleber en Trocadero naar de Eiffeltoren lopen. Het rondje centrum is compleet want je kan maar zoveel doen op een dagje en we stappen in de metro naar de Sacre Coeur die we zeker niet willen overslaan.

De Sacre Coeur

Na de Heilige Hart lopen we naar het Place Montmartre. Dit is het beroemde pleintje waar de portret- en karikatuurschilders hun brood verdienen aan de toeristen en Anneke en Robert zijn hier zelf ook niet eerder geweest. Er hangt een heerlijk dorpse sfeer en dat zo in zo'n grote stad. Heerlijk even uitblazen.

Kunstenaar aan het werk op de Place Montmartre

Vanaf Montmartre is het maar een kwartiertje lopen naar Gare du Nord en omdat we de trein van half acht terug hebben gaan we na een hapje eten (bij de Mac :( , maar wel gegarandeerd snel en dus de trein halen) naar het station terug. Drie uur later stappen we eer uit in Boulogne en na een korte wandeling naar de haven stort iedereen in slaap.

Een Notre Dame van chocola in de chocolade winkel in Montmartre

Voor Anneke en Robert is het een kort nachtje. Om vijf uur gaat de wekker alweer want het tij Noordwaarts staat er vanaf half zes in en we willen maximaal profiteren van een duwtje in de rug.

Het doel is zo ver als mogelijk richting Nederland te komen, ook omdat woensdag (over anderhalve dag) de wind naar het noordoosten zou draaien wat niet fijn is voor de Hollandse kust. We willen dan al zo ver mogelijk zijn.

In de trein terug met Minions die een anker afschieten (mmv de Mac)

Cap Gris Nez wordt gerond en Calais en Duinkerken verschijnen spoedig aan de horizon. Na de Pas de ZuydCoot komen we voor Nieuwpoort en pas bij Oostende krijgen we iets stroom tegen. Lekker zo'n dubbeltij: op de vloed uit het kanaal mee, en dan de eb naar de Noordzee oppikken. We love it when a plan comes together zeg maar.

Cap Gris Nez

Met zonsondergang varen we al voor de Westerschelde langs en we verkneukelen ons aan de eerste scheepsberichten van de Nederlandse Kustwacht. We varen ongeveer hetzelfde schema als drie jaar geleden toen we uit Ramsgate kwamen na een zomervakantie in het Kanaal.

Ties eindelijk zijn nachtwacht-met-ravioli-uit-blik

De kinderen willen al tijden een keer een nachtwacht meedoen. Deze nacht pakken we de voorlopig laatste kans, wekken iedereen om 03.00 uur en maken ravioli en chocolademelk (doen we zelf nooit maar volgens de kinderen hoort dit bij een nachtwacht).

Nachtwacht-feestje met chocolademelk

Om zeven uur steekt Robert de maasmond over bij Rotterdam. Maas Entrance vraagt of we zeilen of motoren. Motoren dus, maar we gaan inderdaad niet zo snel. Of we daarmee rekening willen houden met oversteken. Een aangegroeid onderwaterschip, vertrekkersbelading en stroom tegen. We weten er nog net 5 knopen uit te persen maar meer wordt het echt niet. Gelukkig is de maasgeul niet zo breed dus we zijn snel aan de overkant.

Zonsondergang op de grens van Belgie en Nederland

Later gaat de wind aan en kunnen we zowaar heerlijk zeilen. Eerst nog met stroom tegen maar ter hoogte van IJmuiden kentert het tij en vliegen we met 8 a 9 knopen richting Den Helder. Er komt een SMS van Ietje binnen waar we denken uit te komen. We zijn soort van in Nederland en de AIS verraadt dat we de sokken erin hebben.

Visserman

Het tij zou nog tot 20.00 uur mee moeten lopen het Schulpengat in en we lopen ondanks de inmiddels gedraaide wind precies op de kentering de haven van Ouderschild in. Van de havenmeester mogen we vastknopen naast de loodsbotter Texelstroom omdat we toch maar even tijstoppen.

Aanloop Schulpengat, bijna thuis.

Wel vinden we nog even tijd om naar de grote speeltuin in de jachthaven te gaan maar het voelt wat onwezenlijk: Nederlandse bodem, bekend terrein, maar we voelen ons nog niet echt thuis in dit Nederland. Zal wel even moeten wennen. 

Kunnen t niet laten, lekker afsteken, visserman bakboord van ons

Er is nergens op Oudeschild nog een snackbar open waar we een baal patat kunnen halen, ook dat komt ons weer bekend voor, dus we koken nog snel wat en gaan te kooi. Het doel is namelijk Terschelling en om weer het gunstige tij te hebben moeten we wederom vroeg weg: wekker op half zes, zes uur varen. Het lijkt wel werk.

Eindelijk patat en snacks op Terschelling

Het wadvaren bevalt weer goed. Met een lekker stroompje in de rug door het scheurrak, de bocht afsteken om rechtstreeks op de Paardenhoek af te gaan en zo een half uur tegenwind te besparen. Heerlijk. Eenmaal in het Inschot gaat de eb meelopen en via het Schuitengat varen we naar het Groene Stand bij Terschelling.

Weerzien op het Groene Strand

We weten ons nog net op de plaat te parkeren, zij het een beetje dicht bij de rand waardoor we op de golfslag van de veerboten wat liggen te rollen en te stuiteren. Dank je wel Tiger en Waddentransport: gewoon vol het gas erop vanaf de havenuitgang, zal het jullie wat kunnen schelen dat er een jachtje ligt. Maar goed, dit is bekend van het Groene Strand en ons aluminium huisje kan er wel tegen.

Krabben vangen

Rond laagwater gaan we lekker vliegeren, lopen naar West voor heerlijk Nederlandse brood en een 'vette bek'. Kroket,frikandel, patat-speciaal. De guilty sins van een terugkerend wereldreiziger. Rond vier uur komen we terug bij de boot en we moeten het laatste stukje door kniediep water.

50 seconden, netjes Ties

Amarins heeft er iets meer moeit mee

Vanaf de verte zien we een paar mensen bij de boot staan en verrek als we dichterbij zijn zien we dat het Bea, Henk en Jetty zijn. Zij hebben de primeur omdat ze bij toeval op Terschelling waren vandaag. 

Zeeleven naast de steiger

Via de telefoon en App wordt ook het nodige bezoek gepland: Roos komt vrijdagavond met de snelboot en blijft een nachtje logeren. Ietje, Johan en Redmer komen zondag en Froukje komt zaterdag. Renee en Gretha komen zondag ook een dagje heen en weer. Gezellig !

Eindelijk !

Meike en Roos zijn vrijdag weer even herenigd. Nadat we de boot iets hogerop hebben gelegd, peddelen Anneke en Robert even naar de Walvis voor een drankje als de kinderen op bed zijn. 8 euro voor een wijntje en een lokaal gebrouwen biertje. Thuiskomen heeft ook zijn mindere kanten. Dat is toch bijna vier keer zoveel als in een barretje op de Azoren. 5,5 euro betaald voor het uitzicht op onze boot zullen we maar zeggen.

Renee en Gretha komen aan met de Tiger

Zaterdag halen we Froukje van de veerboot en we gaan met zijn allen West op. Er is een country & western weekend dus er is van alles te doen: Paardenshows, muziek, line-dancing. Best leuk en heel het dorp (en veel bewoners) is aangekleed in stijl.

Als in nooit weg geweest

Zondag wacht ons nog een grote verrassing. Waar we dachten alleen Ietje, Johan en Redmer op te halen, komen ook Heit, Hessel, Sabine, Isa en Marin van de veerboot af gestapt. Leuk ! We horen Marin al de hele tijd 'Tante Anneke, Tante Anneke...'. Dat hebben we lang niet gehoord. Redmer is ook al een hele kerel.

Roos en Meike herenigd

Een uurtje later halen we Renee en Gretha van de veerboot. Amarins en Renee maken meteen weer drukte voor vier alsof ze nooit bij elkaar uit de buurt zijn geweest.

Op t Groene Strand

Hebben we zomaar de boot weer vol en gelukkig is het mooi weer dus we waaieren uit in het dorp en over het Groene Strand. In West lopen we Michiel nog tegen het lijf, hij is met gezin een weekje op het eiland.

Heb je zomaar twee juffen op de boot

Als 's avonds de rust is wedergekeerd gooien we los voor Vlieland. Froukje vaart nog een dagje extra mee, die zetten we maandag in Harlingen weer op de wal. Het ligt heerlijk rustig voor anker in de Vlielander balg en de volgende morgen dinghy-en we naar de haven voor een bezoekje aan strand en dorp. 

Geankerd in de Vlielander Balg

Met de laatste ebstroom glijden we de Vliestroom uit om stuurboord uit te gaan richting Harlingen. Zowaar draait de wind naar zuidwest en trekt wat aan. We krijgen een toegift en zeilen heerlijk naar de vaste wal.

Ook lang niet gezien, charters

De Tjerk Hiddeszsluis wordt ons eerste sluis in 13 maanden maar via de VHF horen we dat we niet vast hoeven te maken: het water staat binnen en buiten even hoog dus als we rustig doorvaren gaan de deuren al weer open voor we door de kolk heen zijn. De snelste passage ooit, lekker binnen komen, letterlijk.

Achter de Tsjerk Hiddeszsluis

Na de sluis zetten we Froukje af. Haar auto staat op het Doeksen parkeerterrein om de hoek. Wij varen door richting Franeker: het waait en de bruggen draaien tot 22.00 uur. Een uurtje later maken we vast in de stad. Voor het eerst de wal van het vaste land onder de voeten.

Raadhuis van Franeker

Als we dan toch in Franeker zijn gaan we even toerist in eigen land spelen. De kinderen zijn nog nooit in het Planetarium geweest dus deze kans laten we niet onbenut.

Fragment van het planetarium

Het museum is uitgebreid met een expositie over de rol van sterrenkunde in de scheepvaart-navigatie en een expositie over amateur-astronomen en boeren-professoren uit Noord-Friesland. Erg leuk.

Prachtig

Later op dag zeilen we het Van Harinxma kanaal af richting Leeuwarden en net voor zes uur maken we vast in de Prinsentuin. Het is al erg druk maar een boot uit De Wilgen gaat een paar meter voor ons verliggen zodat we in de vrijkomend ruimte passen.

Lekker zeilen door de Friese kanalen

Met de mast in de boomtakken, maar dat zijn we wel gewend hier. De top steekt hoog genoeg uit, dus alles wat stuk kan zit veilig boven de boom.

Het Friese landschap, prachtig.

De avond is een komen en gaan van bezoek wat we wel een beetje hadden verwacht: Heit en Mem komen langs, Bea en Henk, Anneke II (of I, dat blijft altijd de vraag) en Iris met Grietje en haar broers. En zo wennen we langzaam weer aan het normale leven in Nederland.

Oranjekoek in de Prinsentuin

Vandaag varen we weer een stukje verder richting Warten of Eernewoude om donderdag in de namiddag echt 'thuis' te komen in Drachten en vervolgens naar Beetsterzwaag te rijden. Dat zal nog even raar zijn.....