Coves & Rivers

Maandag 4 juli gooien we los in Gosport: de windverwachting is gunstig om de Solent te verlaten en weer een stuk naar het Westen te varen: zuidwest 3 tot 4, later mogelijk 5. De Needles channel over de spring-eb eruit kan dan al een aardige wasmachine zijn dus voor de zekerheid varen we via de North Channel. Daar vliegen we met bijna 10 knopen over de grond (want 4 knopen stroom mee) de Solent uit en richten de boeg op Poole.

Net warm genoeg om te zwemmen in Gosport

De Needles

 Het is heerlijk zeilen naar Poole en met een forse stroom in de rug schiet het hard op. In Poole ankeren we halverwege de middag bij Goatnose Bay, een mooi kreekje in het gebied achter Poole. Het lijkt hier wel wat op het Lauwersmeer, maar dan met heuvels en rotsen en zout water.

Soort van Lauwersmeer

De pilot beschrijft Wareham (wat ongeveer 10 kilometer de rivier op ligt) als een mooi stadje met een historie tot aan de Saxen en de strijd tegen de Deense Vikingen en rond de kentering gaan we anker op om nog richting Wareham te varen. Na elke bocht in de rivier verwachten we Zoutkamp aan te treffen. Het water wordt ondieper en ondieper en eenmaal in de smalle rivier moeten we heel behoedzaam varen om ondieptes te vermijden en de linten van moorings met boten midden in de rivier te omzeilen. Ter hoogte van een werfje raken we een steen op de bodem en even later zitten we nog even vast in de 'glorious mud'. Het is opkomend water dus een minuutje later drijven we weer.

In Wareham aangekomen meren we af voor de Old Granery en worden we verwelkomt door de schipper van de lokale rondvaartboot die ook soort van havenmeester is. Het is hier prachtig liggen hoewel er morgen rond hoogwater een grote rondvaartboot uit Poole komt waar we plek voor moeten maken. Ontmoeten op de rivier kan niet want dat is veel te smal dus we wachten wel tot dit schip aankomt en dan wisselen we stuivertje.

De volgende ochtend wandelen we over de oude stadswallen en gaan we naar het Wareham Museum. We zijn er eerder dan de dame die deze dag het museum moet openen en het gaat er heerlijk 'countryside' engels aan toe. Het museum is best interessant: Wedgewood haalde hier zijn klei, de oude vestingwallen waren opgeworpen tegen de Vikingen en er was een expostie gewijd aan de Jurassic Coast zoals deze streek genoemd wordt, inclusief een mooie verzameling fossielen. Na een boodschapje bij de lokale Sainsbury's komt ook de rondvaartboot aan en maken we plaats. We schuiven over de eb de rivier weer af en gaan via Poole naar zee.

We willen vandaag naar Lulworth Cove: een kleine door kliffen omgeven baai die je alleen met aflandige wind kan aanlopen en waar je eens in je leven geweest moet zijn. De verwachting is eindelijk eens niet zuidwest maar noordwest dus het kan nu ! Voordat we er zijn moeten we eerste drie kapen met Races ronden (onder andere St Albany). De eerste twee leveren al brekers op terwijl het nauwelijks waait dus voor de St Albany gaan we verder buitengaats: dat is de beruchtste van de drie en het waait inmiddels aardig tegen het springtij in: geen risico dus. Met 4 knopen stroom in de rug stuiven we daarna naar Lulworth Cove toe.

Lulworth Cove

In Lulworth Cove gaan we voor anker om daarna met de bijboot naar het strand te gaan waar de kinderen met hamers en schroevendraaiers fossielen gaan zoeken. Wat een prachtige plek is dit  maar het rollen op de zuid westelijke swell verraad dat het hier bijzonder gevaarlijk is wanneer de wind met enige kracht uit het zuidwesten komt.

Fossielen zoeken

En daarna eten in de Pub in Lulworth

Woensdagmorgen gaan we anker op met bestemming Weymouth, een kleine 10 mijl varen. In Weymouth komt een oud collega van Anneke langs met zijn vriendin. We hebben een gezellige avond en ochtend met elkaar.

Weymouth

Wanneer zij moeten vertrekken maken wij ons klaar om diesel te bunkeren (rode diesel a 52 pence per liter, joepie !) om daarna de beruchtste kaap van de Engelse kust te ronden: {Portland Bill) en naar Dartmouth te varen. De windverwachting is zuidwest 3 a 4 en het is springtij dus we gaan buitenom de Bill en niet inshore zoals we mensen met lokale kennis wel zien doen. Het is niet eens zo nadelig want het is toch in de wind dus de eerste slag Zuid hebben we dan maar gehad. We zien de brekers van de Bill aan stuurboord en bij ons blijft het bij een 'choppy' zee met 6 knopen stroom in de rug. Lekker opschieten richting de River Dart dus.

Hollands kratje in een Weymouth-se viskotter

 Naar Dartmouth is het ongeveer 50 mijl omdat we de hele Lyme Bay over moeten en er geen interessante of aanloopbare havens tussen liggen. 's Avonds na het warme eten kentert het tij, gaat de gang eruit en besluiten we een tijstop te maken bij Brixham in de Fischerman's Cove: hier komt we in het donker aan het lijkt wel alsof we aan drie kanten tegen de rotsen aan liggen. In werkelijkheid is de Cove 100 meter in omtrek en ligt er 1 ander jacht. Er is nul wind en we liggen heerlijk rustig.

Best een krap baaitje om in het donker in te komen, dit is 's ochtends bij vertrek

Vrijdagmorgen vroeg gaan we anker op om de laatste 11 mijl naar Dartmouth te varen. We hadden iets beter in de Reeds moeten kijken om te zien dat de stroom bij Dartmouth al veel eerder kentert dan we dachten en in combinatie met de zuidwest 5 schieten de laatste mijltjes niet op. Gelukkig hebben we afleiding van een groep van ongeveer 15 dolfijnen die even met ons meezwemmen en dan op afstand blijven spelen.

Eenmaal op de rivier besluiten we door te varen naar Totnes: een prachtig Middeleeuws stadje met een hoog Vlieland gehalte: veel bio, organisch, luxe kleding en mensen met hippie trekjes. Alleen zie je op Vlieland geen zwervers. Bij Totnes Castle ligt een prachtige kat in het gras die zijn geluk niet op kan met drie kindertjes die de katten thuis missen. De kade bij de Baltic werf is vol maar we kunnen liggen bij de Steam Packet als we er een maaltijd gebruiken: morgen English breakfast dus!